صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۷ - فراز ۹

اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْكِ وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ وَ السَّقَالِبَةِ وَ الدَّيَالِمَةِ وَ سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ، الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ وَ صِفَاتُهُمْ، وَ قَدْ أَحْصَيْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِكَ، وَ أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمْ بِقُدْرَتِكَ.

بار خدایا درخواست مرا درباره ‏ى مشرکین (از کشته شدن و اسیر گشتن) بر دشمنانت (که از روى دشمنى اطاعت و پیرویت نمى ‏نمایند و گفتار پیغمبران و اوصیائشان «علیهم ‏السلام» را مخالفت مى‏کنند) در اطراف شهرها از هند، روم، ترکستان، خزر، حبشه، نوبه، زنگبار، سقالبه (صقالبه)، دیالمه و باقى اصناف مردم که مشرک (کافر) هستند و نام و نشانشان (از براى دیگران) پنهان است و تو خود به علم و دانائیت آنها را مى‏شناسى و به قدرت و توانائیت بر آنان آگاهى شامل گردان.